Witamy w naszym ośrodku!Miejscu, które powstało z myślą o osobach specjalnie uzdolnionych. W naszych czasach osoby nieprzeciętne są źle traktowane przez środowisko, jednak dzięki rządowemu projektowi w każdym kraju powstanie odpowiednia ilość ośrodków IaEoMfSoH zapewniająca takim jednostkom dom, wolność i szacunek oraz akceptację na jaką zasługują. Nasza placówka jest wyposażona we wszystkie dobra konieczne do codziennego funkcjonowania takie jak luksusowe pokoje (do wyboru jedno, dwu i trzy osobowe) z osobnymi łazienkami, piękna jadalnia z robotem, który bez pomocy człowieka przygotuje w kilka minut potrawę wybraną z obszernego menu, oraz salon idealny do wspólnych posiedzeń i spotkań. Oprócz tego znajduje się tu też wiele udogodnień zapewniających uczestnikom wysoki komfort, takich jak duży basen kryty wyposażony w kaskady wodne i zjeżdżalnie, bawialnię, blok sportowy (siłownia, sala gimnastyczna i taneczna), gigantyczną bibliotekę, salę muzyczną i wiele innych. Wszystko w pełni wyposażone w sprzęt, instrumenty itd. Każdy otrzyma telefon i laptop podłączone do wewnętrznej sieci, umożliwiający kontakt z innymi uzdolnionymi w obrębie placówki. Przed przyjazdem każdy uczestnik będzie przebadany przez grupę specjalistów. Wszystkie artykuły potrzebne do funkcjonowania, takie jak płyny do mycia, szczotki, ubrania etc. uczestnicy otrzymają na miejscu. Prosimy o nie zabieranie ze sobą zwierząt!Mamy nadzieję, że będą państwo zadowoleni z warunków jakie na was czekają. Wasze nowe lepsze jutro, zaczyna się dziś!
Po raz kolejny spoglądasz na kartkę, którą otrzymali twoi rodzice, która sprawiła, że się tu znalazłeś. Czytając o badaniach zaczynasz przypominać sobie eksperymenty, które na tobie prowadzili. Nie wiesz czy śmiać się czy płakać. W końcu się stamtąd wyrwałeś. Wspaniały ośrodek z twoich snów. Tyle luksusów dobrego jedzenia, i wygodne łóżka! Zaryzykujesz stwierdzeniem, że było warto. W końcu to już koniec! Wysiadasz z białej ciężarówki wprost to metalowego tunelu. Nagle słyszysz za sobą huk. Odwracasz się i widzisz, że nie ma odwrotu, tunel został zamknięty. I dobrze, bo nie chcesz tam wracać. Biegniesz przed siebie co jakiś czas słysząc jak kolejne drzwi się zamykają. Wydaje ci się, że odciąłeś się od tego na zawsze. Wreszcie stoisz w hallu i rozglądasz się wokół. W powietrzu wyczuwasz kojący zapach wanilii, a z głośników wydobywa się relaksująca muzyka. Zamykasz oczy i wciągasz do płuc jak najwięcej powietrza nasyconego słodką wonią. Kiedy je otwierasz widzisz dziewczynę. Na jej twarzy maluje się delikatny uśmiech. Ma na sobie normalne ciuchy. Jeansy i t-shirt. Cieszysz się, że już niedługo będziesz wyglądał tak jak ona. Normalnie. Odwzajemniasz uśmiech. Dziewczyna uśmiecha się szerzej i łapie cię za rękę, po czym zaczyna cię ciągnąć. Nie wiesz o co chodzi, jednak widzisz jak ta kładzie palec na ustach, więc o nic nie pytasz. Nagle zatrzymujecie się przy białych drzwiach.
-Tutaj jest łazienka... pokarzę ci jak działa. Wszystko jest tu nowoczesne, czasem trudno się połapać- mówi otwierając je. Daje ci znak, abyś wszedł i nie wiesz czemu, ale to robisz. Kiedy te się zatrzaskują jej wyraz twarzy natychmiast się zmienia. Jest wściekła i przerażona, chociaż stara się to ukryć. Dopiero teraz widzisz, że trzęsą jej się ręce.
-O co chodzi?- pytasz zdezorientowany, kiedy wyrywa ci kartkę. Z kieszeni wyjmuje długopis i zaczyna pisać.
- Te sprzęty są skomplikowane, pomyślałam, że mogłabym cię oprowadzić- mówi ciepłym tonem, który nie pasuje do wyrazu jej twarzy. Tym samym podsuwa ci kartkę. Przez chwilę nie możesz zrozumieć co napisała, jednak treść komunikatu mrozi ci krew w żyłach. "Tylko w łazienkach i szatniach nie ma kamer, ale nie czuj się tu bezpiecznie. Podsłuch. Po wszystkim zjedz kartkę, nie spuszczaj w toalecie, bo to sprawdzają". Spoglądasz na nią jak na wariatkę, jednak coś ci mówi, że to prawda. Dziewczyna znowu odbiera ci broszurę i zaczyna pisać.
-Racja przydałaby mi się pomoc. Nigdy nie widziałem czegoś takiego.
-No więc tutaj przy wannie masz płyny do mycia. Do wyboru masz zwykle z trzy zapachy. Są bajeczne! Mój ulubiony to truskawka- mówi nie odrywając wzroku znad kartki. Przedstawienie trwa kilka minut, kiedy w końcu możesz przeczytać resztę wiadomości. W między czasie ona opowiada o balsamach do ciała i perfumach. "Uważaj na wszystko. Użyjesz daru w nieodpowiednim momencie- wrzucą cię do izolatki. Będziesz mówił źle o rządzie - wrócisz do laboratorium. Zniszczysz coś- stracisz palce. Będziesz próbował uciec- stracisz nogi. Spróbujesz skontaktować się z kimś z zewnątrz- wyrwą ci język. Aluzje do manipulacji innymi lub zbiorowej ucieczki- ogłuszenie/oślepienie. Jeżeli będziesz się buntował- umrzesz. W każdej chwili możesz pojechać na eksperymenty. Nie buntuj się wtedy, bo będzie gorzej. Jeżeli cię o coś zapytają, ktokolwiek, mów zdawkowo i podkreślaj, że to najlepsze co cie mogło spotkać ". Kończysz, kiedy dziewczyna opowiada z zachwytem o tym, że nie musicie niczego sami prać, ani przynosić, bo co noc załatwiają to roboty. Dziękujesz jej i prosisz, aby wyszła, bo chcesz się załatwić.
-Witaj wśród nas. Tutaj będziesz bezpieczny- mówi radośnie, jednak na jej twarzy maluje się ból. Kładzie ci rękę na ramieniu, po czym wychodzi. Siadasz na toalecie i jeszcze raz czytasz słowa napisane na kartce. Z oczu zaczynają ci płynąć łzy. Na świecie nie ma miejsca dla takich jak ty. Miało być dobrze. Wstajesz i podchodzisz do zlewu. Patrzysz jak woda rozmywa tusz długopisu, którym pisała. Jak rozpływają się słowa obietnicy złożonych twoim rodzicom. Wtedy zauważasz co napisała obok tajemniczego skrótu określającego nazwę projektu. "IaEoMfSoH- Isolation and Experiments on Mutants for Safety of Humanity". Według nich nie jesteś człowiekiem, tylko mutantem. Po twojej twarzy spływają łzy, a papier, który przełykasz sprawia, że chce ci się wymiotować. Na świecie nie ma miejsca dla takich jak ty. Obmywasz twarz, wycierasz ją i wychodzisz. Na świecie nie ma miejsca dla takich jak ty. Jesteś inny niż wszyscy. Masz zdolności, których nie posiadają normalni ludzie, jesteś niebezpieczny. Zamknięto cię w ośrodku, będącym przykrywką dla eksperymentów. Jeżeli na tobie nie eksperymentowali, to zrobią to prędzej czy później. Musisz udawać, że możesz żyć normalnie. Na świecie nie ma miejsca dla takich jak ty.
***
Każda z postaci będzie prowadziła własne życie. Uczyć się, bawić, zakochiwać, jadnak nad jej głową cały czas będzie wisiał topór. Jeden gwałtowny ruch i spadnie.
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń^To było narzekanie na długość.
OdpowiedzUsuńTakie pytanie... czy istnieje jakaś mała, mikroskopijna, dosłownie ćwierćprocentowa, szansa aby ktoś samodzielnie wstawił swój form na stronę i/lub mógł ułożyć literki według swojej wizji? Bo ogólnie to nie do końca podoba mi się sposób ukłądania tu punktów xD Nie, żeby był jakiś brzydki... ale jakoś tak... niwim :/ Blog mi się podoba i dołącze tak, czy inaczej. Ale chciałam się o to zapytać (: Byłoby mi bardzo miło.
Przepraszam, że tak długo musiałaś tyle czekać na odpowiedź, ale niestety nie mam dostępu do internetu. Do 21 opowiadania i formularze można wysyłać na podanego w najnowszym poście maila. Po moim powrocie planuję dodać wszystkich członków jako autorów i wtedy będziecie mogli samodzielnie edytować formularze i dodawać opowiadania.Mimo wszystko wolałabym, żeby wszystkie formularze były zachowane w podobnej formie, żeby wszystko wyglądało estetycznie.
Usuń-Paige
To fajnie :)
UsuńWitam, mam pytanie, kto jest autorem szablonu tego bloga?
OdpowiedzUsuńNa nagłówku jest napisane, że został wzięty z Zaczarowanych Szablonów. Jest też podany login szabloniarki - Stamheart.
UsuńW zakładce "inne" jest zawarta informacja, że szablon został zaczerpnięty z "zaczarowanych szablonów", jednak został on ustawiony tak dawno, że niestety nie pamiętam nazwy autora
Usuń-Paige